Trudności w zastosowaniu technologii spawania laserowego do spawania miedzi

Typowe problemy podczas spawania miedzi:

(1) Trudność w stapianiu i zmienność: Ze względu na stosunkowo dużą przewodność cieplną czerwonej miedzi, szybkość przenikania ciepła podczas spawania jest bardzo duża, a ogólna strefa wpływu ciepła konstrukcji spawanej jest również duża, co utrudnia stapianie materiały razem; a ze względu na współczynnik rozszerzalności liniowej czerwonej miedzi jest bardzo duży. Podczas nagrzewania spawania niewłaściwa siła docisku zacisku spowoduje odkształcenie materiału.

(2) Porowatość jest podatna na występowanie: Kolejnym ważnym problemem występującym podczas spawania miedzi są pory, zwłaszcza gdy spawanie z głęboką penetracją jest poważniejsze. Tworzenie się porów jest spowodowane głównie dwiema sytuacjami. Jednym z nich są pory dyfuzyjne powstałe bezpośrednio w wyniku rozpuszczenia wodoru w miedzi, a drugim są pory reakcyjne powstałe w wyniku reakcji redoks.

Rozwiązanie:

Szybkość absorpcji lasera podczerwonego przez czerwoną miedź w temperaturze pokojowej wynosi około 5%. Po ogrzaniu do temperatury bliskiej topnienia szybkość absorpcji może osiągnąć około 20%. Aby osiągnąć spawanie laserowe z głęboką penetracją czerwonej miedzi, należy zwiększyć gęstość mocy lasera.

Za pomocą lasera o dużej mocy połączonego z wychylną głowicą spawalniczą wiązka służy do mieszania roztopionego jeziorka i rozszerzania dziurki od klucza podczas spawania z głęboką penetracją, co jest korzystne w przypadku przepełnienia gazu, dzięki czemu proces spawania jest bardziej stabilny, z mniejszą ilością odprysków i mniej mikroporów po spawaniu.